Ó mo Bheirt Phailistíneach | |
(18/9/82, iar bhfeiscint dom tuairisc theilifíse | |
ar shlad na bPailistíneach i mBeirut) | |
Bhrúigh mé an doras | |
oiread a ligfeadh solas cheann an staighre | |
orthu isteach: | |
na héadaí leapa caite díobh acu | |
iad ina luí sceabhach | 5 |
mar ar thiteadar: | |
a gúna oíche caite aníos thar a mása | |
fuil ar a brístín lása, | |
as scailp i gcúl a cinn | |
a hinchinn sicín ag aiseag ar an bpiliúr, | 10 |
putóg ag úscadh as a bholgsan | |
mar fheamainn ar charraig, | |
ae ar bhraillín, | |
leathlámh fhuilthéachta in airde. | |
Ó mo bheirt Phailistíneach ag lobhadh sa teas lárnach. | 15 |
O my Two Palestinians | |
(18/9/82, having watched a news report | |
on the massacre of Palestinians in Beirut ) | |
I pushed open the door | |
enough to let light from the landing | |
on them: | |
blankets kicked off | |
they lay askew | 5 |
as they had fallen: | |
her nightgown tossed above her buttocks | |
blood on her lace knickers, | |
from a gap in the back of her head | |
her chicken brain retched on the pillow, | 10 |
intestines slithered from his belly | |
like seaweed off a rock. | |
liver-soiled sheets, | |
one raised bloodsmeared hand. | |
O my two Palestinians rotting in the central heat. | 15 |